Tv Production

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2010
Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ
Στο Θεατρικό Σαλόνι της
150 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ (1860-2010)
Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ παρουσιάζει την -άγνωστη για πολλούς-κωμική πινελιά του Τσέχωφ για τους καθημερινούς ανθρώπους της εποχής του στα Μονόπρακτα Η Επέτειος-Πρόταση Γάμου-Αρκούδα -'Ολια Μια Ψυχούλα (Διασκευή από διήγημα)-Η Θεατρίνα (Η ιδέα από το "Κύκνειο Άσμα")
Η Μαγνητοσκόπηση έγινε στις 12/5/2011 από την tv production.
Κάμερες:
Κωνσταντίνος Πιλακούδης
Κωνσταντίνος Πεντάκης
Ο Τσέχωφ στη Ρωσία & ο Ίψεν στη Νορβηγία ήταν οι δύο πρωτοπόροι που με τα έργα τους πέρασαν μια καινούργια αντίληψη για το ρόλο & την επίδραση του θεάτρου στον κοινωνικό βίο αλλά & μια νέα αντίληψη για την ίδια τη μορφή του θεάτρου, μια μορφή που να εκφράζει τα πολυσύνθετα προβλήματα-ψυχολογικά, ηθικά, ταξικά-που αντιμετώπιζε ο άνθρωπος μέσα στις αντιφατικές & μεταβαλλόμενες συνθήκες της εποχής(τέλη 19ου-αρχές 20ου).O Τσέχωφ με τα ελάχιστα θεατρικά έργα του επηρέασε όσο λίγοι τη νεότερη δραματουργία, ιδιαίτερα με την τετραλογία των δραμάτων Ο Γλάρος-Τρείς Αδελφές-Θείος Βάνιας-Βυσσινόκηπος, που έγραψε στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Στα έργα του δεν υπάρχει ο λεγόμενος «μύθος». Δεν υπάρχουν συνταρακτικά γεγονότα. Φαινομενικά μας παρουσιάζεται η απλή καθημερινή ζωή που κυλάει. «Αυτή η ανιαρή, κουτή, βρώμικη, ρούσικη επαρχιακή ζωή» της εποχής εκείνης. Αντίθετα από το ρομαντικό, ηρωϊκό ή μελοδραματικό θέατρο που προβάλλει έναν κεντρικό ήρωα ή ένα ζεύγος ηρώων σε εξαιρετικές στιγμές της ζωής τους με τον μύθο να εξαντλείται γύρω από αυτούς, στο θέατρο του Τσέχωφ τη θέση του ήρωα παίρνει μια ομάδα ανθρώπων, μια μικρή κοινωνία, που μοιράζονται τη σκηνική δράση & τα πρόσωπα αυτά δεν είναι ούτε μοναδικά ούτε ηρωϊκά. Είναι άνθρωποι καθημερινοί, πολύ οικείοι & γνωστοί σε μας. Τα έργα του Τσέχωφ είναι όλα γραμμένα σε πρόζα. Όμως κάθε φορά που διαβάζουμε κάποιο απ? αυτά ή το βλέπουμε στη σκηνή, πόσο έντονα μας έρχεται στο νου η λέξη «Ποίηση»! Σε θεατές & αναγνώστες εμπνέει θάρρος & καλοσύνη, δικαιοσύνη & αισιοδοξία.Γι? αυτό είναι κλασικός.Γιατί παραμένει πάντα τόσο οικείος, αγαπητός & επίκαιρος.